Khiva is een heel mooi bewaard gebleven zandkleurig stadje op de steppe. De citadel is omringd met een indrukwekkende stadsmuur of ark en in het centrum staat een gigantische (halve) minaret met uitvoerig blauw tegelwerk. Nadat de khan die opdracht had gegeven om de minaret te bouwen was gestorven is het ambitieuze bouwwerk nooit voltooid. Het centrum is eigenlijk een groot museum met overal historische gebouwen, binnenpleintjes, madrassas en markthallen. Heel leuk om eens lekker doorheen te dwalen. De sfeer is heel gemoedelijk. Het is dan ook lastig om in te beelden dat dit ooit een wrede en beangstigende plek was waar met name slaven werden verhandeld.
Op een van de schaduwrijke terassen genoten we van lekkere koffie en geurige thee. In ons hostel raakten we aan de praat met een Duitse jongen die in Tashkent stage liep als vertaler Russisch-Engels-Duits. Eindelijk kwamen we te weten waarom er in Oezbekistan alleen maar Chevrolets en oude Russische Ladas rondrijden: Chevrolet heeft een monopolie positie en alle andere automerken hebben hoge importtarieven. Er was een belangrijke delegatie geweest vanuit Duitsland waardoor er over een paar jaar wellicht ook Volkswagens op de weg komen. De volgende dag kwamen we hem tegen toen we aan het eten waren en we nodigde hem en ook een luidruchtige en onbeleefde (bleek later) man uit Engeland uit aan onze tafel. Het was al met al heel gezellig (en leuk om ervaringen uit te wisselen met mede-Europeanen), maar ook een beetje ongemakkelijk.
De volgende dag gingen we vijf forten (worden daar kalas genoemd) in de omgeving bezoeken. We zagen een klein fort, een heel vervallen fort, een reusachtig fort, een fort dat aan de buitenkant was gerestaureerd, en een fort dat aan de binnenkant was gerestaureerd. Het was er heel rustig. Soms waren we zelfs helemaal alleen. Vanaf de vestingsmuur kreeg je een voortreffelijk uitzicht over de steppe. Het is daar gemakkelijk om je in te beelden in een andere tijd gestapt te zijn. In de avond aten we schaschliks op een van de dakterassen in de stad wat mooie plaatjes van de zonsondergang en uitzichten over Khiva opleverde. De volgende dag namen we een taxi naar de Turkmeense grens. Het was tijd om Oezbekistan achter ons te laten.