Nadat we vertrokken uit Hoi An, werd ik nog even opgelicht bij het tankstation (ze hadden de teller niet op nul gezet). Da Nang is maar 30 km verderop en omdat de weg zo goed was konden we met 70 km/uur de afstand snel afleggen. Maar direct na aankomst, had Mickey er geen zin meer in en we moesten dus weer op zoek naar een reparatiewinkel. De as in het achterwiel bleek doorgeroest en ook de ketting moest vervangen worden. Gelukkig konden we na een half uurtje weer verder met onze zoektocht naar een hostel.
Over een paar dagen zou het lunar new year gevierd worden en dit pakken de Vietnamezen groots aan. Veel zaken zijn voor twee weken gesloten en overal worden bloemen en bomen met oranje vruchten verkocht. Het betekent ook dat accomodatie en transport niet beschikbaar of volgeboekt is, en ook veel restaurants zijn gesloten. Uiteindelijk vonden we een gezellig hostel in de stad en ook een fijn sushi-restaurant om avond te eten.
De daaropvolgende dag bezochten we de marble mountains, een aantal gigantische rotsen temidden van het vlakke landschap met grotten en verscheidene pagoda’s en tempels. Ondanks de stevige wind en het zware wolkendek was dit een mooi uitstapje. In de avond waren vooral Japanse en Italiaanse restaurants geopend dus Kay en ik konden ons weer helemaal uitleven op sushi en sashimi. In de ochtend erna ontmoeten we tijdens het ontbijt een groep gezellig Europeanen (Engeland, Frankrijk, Spanje, Duitsland) met wie we samen een motor-gang zouden vormen over de epische Hai Van pass (wolkenpas, beroemd uit Top Gear) naar Hue.
Nadat we er allemaal in waren geslaagd onze motor te starten na de koude nacht, konden we vertrekken. Toen viel Sebastian’s motor waardoor de koppeling afbrak, maar gelukkig kon er met moeite nog op gereden worden. De wolkenpas was ondanks de regen een prachtige route om te rijden.
Een slingerend stuk asfalt met aan de ene zijde een grandioos bebost berglandschap en aan de andere zijde begrensd door een mooi baai. De rest van de route over de snelweg was bitter koud en alleen tijdens de lunch warmden we een beetje op. Bibberend, nat, en in de chaos van het verkeer op oudjaarsdag kwamen we aan bij ons hotel.
Nee maar, jullie deinzen ook nergens meer voor terug! Hebben ze zich aangesloten bij een internationale motorbende! Rijden dan in de voetsporen van het onvolprezen Top Gear. Komen dan rillend van de kou aan bij het hotel. En dan maar hopen dat er nog iets eetbaars is, want je raakt wel een beetje verwend na al die sushi en sashimi.
Gaat goed komen!
Jeetje, gelukkig komt jullie warme ondergoed dat toch van pas?! Heb je in ieder geval weinig last van muggen gehad. Klinkt weer erg avontuurlijk.
Kus,
Yvonne