In de ochtend werden we opgehaald en vertrokken we naar Don Khone, een van de 4000 eilanden op de grens van Laos en Cambodja. Compleet volgens de Laotiaanse wijze van transportorganistie werd iedereen uit ons guesthouse door een ander busje opgehaald, om vervolgens naar hetzelfde centrale vertrekpunt gebracht te worden. Omdat iedereen naar dezelfde plek bleek te moeten was de meest handige aanpak hiervoor om iedereen nog maar eens een keer te laten wisselen van busje, want waarom ook niet? Maar uiteindelijk kwamen we allemaal aan in Naka Sang, de havenplaats om bij de verschillende eilanden te komen. Na wat verwarring hadden we onze ticket voor de veerboot en voeren we naar onze bestemming, Don Khone. We waren nog maar net van de boot af voordat we ons groepje uit Pakse zagen zitten bij een van de guesthouses. Dus daar ingechecked en vervolgens de rest van de dag lekker aan de rivier gelegen.
Op onze tweede dag deden we een poging om wat actiever te zijn. We huurden fietsen en gingen naar de Tad Somphamit watervallen. Het bleek een heel stuk minder ver dan we dachten en binnen een half uur waren we er al. De watervallen zijn een netwerk van meerdere kleine een grote rivieren die zich een weg door het harde gesteente hebben gevormd. Eenmaal aan het eind was ook nog eens een leuk restaurantje met uitzicht over de rivier.
Na een wat lange lunch lekker in de schaduw besloten we door te fietsen naar de andere kant van het eiland. Aan het eind van een wat hobbelige weg kwamen we op een mooi strandje waar de locals aan het vissen waren. Hier besloten we maar te blijven tot de zon bijna onder ging en we echt terug moesten. Gelukkig waren we net voor het donker nog bij de fietsverhuur vlakbij ons guesthouse. Daar kwamen we onze crew weer tegen en omdat bijna iedereen de volgende dag zou vertrekken besloten om nog een laatste keer samen te gaan eten.
De volgende dag moesten we alweer vroeg op en gingen we via Pakse terug naar Bangkok, om vanaf daar aan het tweede deel van onze reis te beginnen.
Een eiland in een rivierdelta. Ook nu blijkt het openbaar vervoer een toeristische attractie op zich. Geen gedoe met ov-chipkaarten!
Fietsen door de natuur op een eiland: het lijkt Terschelling wel!
Mooie afsluiting van Laos.
Op naar het volgende eiland…..
Hoi Kay en Tineke
Nou eindelijk ben ik eens eerst. (Eerder dan Aeilko)
Tjongejonge jullie reizen wat af. Ben zeer benieuwd naar jullie volgende avonturen.
Groetjes Janke