De volgende dag besloten we naar het nabijgelegen Vina del Mar te gaan. Dit is een grote badplaats met enkele van de belangrijkste surfstranden van Chili. Aangezien we beide niet kunnen surfen hebben we ons enkel met onze voeten in de grote stille oceaan gewaagd. Het water is echt onbeschrijflijk koud. Op het strand is het een lekkere 28 graden, maar we zijn tot de conclusie gekomen dat het water toch echt te koud is om aan te wennen.
We beleefden veel plezier aan de meterhoge golven. De golven die zich op de rotsen storten en de pelikanen die onverstoord blijven zitten geven bovendien een mooi uitzicht. In de verte staan de grote olietankers en marineschepen geparkeerd wat ook wel weer een bijzondere combinatie is. Het is nog steeds moeilijk om supermarkten te vinden, dus we hadden weer een mooi excuus om uit eten te gaan.
De dag erna besloten we weer naar het strand te gaan. We hebben tijdens een wandeling langs het strand de epische strijd tussen sliptong, zeemeeuw en pelikaan mogen aanschouwen. Het moge duidelijk zijn dat vooral de sliptong hierbij het onderspit delfde. Na enkele pogingen, zeemeeuw is sneller op land en pelikaan in de lucht, bleek de pelikaan toch de overhand te hebben en moest de zeemeeuw afdruipen. Op het strand hebben we ons tanden in wat spaanse grammatica gezet.
In de avond kregen we de kans om samen met een Argentijnse en Fransman onze spaanse spreek- en luister-vaardigheden te oefenen. Gezellig eten, bier drinken en kletsen bij het hostel. De volgende dag zijn we weer naar het strand gegaan. In de avond was er een barbecue bij het hostel dus we hoefden een keertje niet na te denken over wat we gingen eten. In de avond hebben we met een groepje het nachtleven van Vina verkend. Vrij laat thuis en de volgende dag naar Santiago bleek niet een heel goede combinatie. In ieder geval zitten we in Santiago in een ontzettend chill hostel.