We reden vanuit Death Valley door naar hogere gelegen terrein in de Sierra Nevada (in het oosten van Californië). Een mysterieuze plek die we daar bezochten is Bristlecone Pine Forest, een bos van uitzonderlijk langzaam groeiende bomen die op uiterst onbarmhartige plekken hoog in de bergen leven en die wel duizenden jaren oud kunnen worden. De ringen van dode bomen worden zelfs gebruikt om oude voorwerpen over heel de wereld te dateren en de oudste boom in het park is zelfs meer dan 5000 jaar oud! Om veiligheidsredenen wordt er niet verteld welke boom het is, met als gevolg dat je je als bezoeker bij iedere kronkelige oude boom afvraagt: “is dát ‘m?”.
Vervolgens bezochten we het laatste hoogtepunt van onze reis: Yosemite National Park. We vergaapten ons aan de befaamde stijle kliffen van El Capitan en Half Dome vanuit de Yosemite Vallei. Maar de mooiste uitzichten kregen we tijdens onze wandeling over de ‘four-mile-trail’, een continu stijgend pad tussen de bomen naar Glacier Point. Hoewel het een redelijk zware klim was, werden we iedere tien minuten opnieuw getrakteerd op wéér een mooier uitzicht over de vallei, en vanaf de top een vergezicht als op een vakantiekaart. We zetten onze wandeling voort over de ‘panorama trail’. Hier konden we genieten van hele mooi watervallen die zich van grote hoogte langs de verticale kliffen draperen en de nevada waterval die zich in een felblauw meertje stort. Het laaste stuk ging over stijle glibberige trappen omlaag en we volgden een uitdagend pad waarbij onze knieën en enkels toch wel begonnen te knikken. Na een hele dag wandelen langs een schijnbaar ongelimiteerde hoeveelheid prachtige uitzichten keerden we moe en voldaan terug naar ons kamp. Op de laatste dag bezochten we sequoia bomen in de Mariposa Grove, iets wat ik al heel lang wilde zien. Met de spierpijn van de dag ervoor nog in de benen, keken we vol ontzag naar deze oude reuzen van de natuur, die gek genoeg ‘onnatuurlijk’ groot zijn. Ondanks alle belevenissen daarvoor maakte ook deze dag weer veel indruk op ons. We checkten later die dag in in een mooi hotel en omdat de inhoud van onze backpacks langzaamaan door de hele auto verspreid was geraakt was het hoog tijd om ons gereed te maken voor vertrek naar Nederland. Na deze tijdrovende klus stonden er lekkere hapjes en gratis drank op ons te wachten in het hotel (met de neus in de boter zeggen ze wel eens). De daaropvolgende dag was het tijd om naar het vliegveld te rijden (door files uiteindelijk toch best stressvol) en naar huis te vliegen (met een vreselijk lange overstap in Zurich).