De afgelopen twee dagen hebben we zoveel beleefd en geleerd en een schat aan bijondere indrukken en ervaringen opgedaan, dat ik niet zo goed weet waar ik moet beginnen. In de ochtend werden opgehaald door onze Easy Rider gids Mr. Hiep. We vonden het in het begin erg spannend want we vertrouwden hem toch toe met ons hele hebben en houwen, namelijk onze backpacks. Maar het werd al snel duidelijk dat we een fantastische trip met hem zouden gaan maken.
Mr. Hiep bezit een schat aan informatie over zijn land, en met hem kregen we de kans om het echte Vietnam te zien via een route die minder bereisd wordt. Hij sprak zeer goed engels, leerde ons veel over onze motorbikes, en legde uit waarom hij een swastika-tattoo heeft. Dit symbool zijn we al op een heleboel plekken tegengekomen in Vietnam, het komt vanuit het Chineze boeddhisme en is een teken voor goed geluk. Bij een prachtige tempel zagen we hetzelfde symbool op de Happy Boeddha. Verder gaf hij ons zijn kijk op het conflict tussen Noord- en Zuid-Vietnam en de oorlog met de Amerikanen. Ook wist hij vele lokale gebruiken heel precies uit te leggen.
Het rijden was ontzettend relaxed en we stopten op de allermooiste plekken om rustig te kunnen genieten van de spectaculaire vergezichten. Het is echt onbeschrijflijk hoe mooi het hier op sommige plekken is. Dat je mond letterlijk openvalt van verbazing, zeg maar. De route die we de eerste dag reden, leidde ons 170 km lang door bergpassen, dus lekker veel schakelen en bochtenwerk. Mijn Wave, die ik Mickey noem, kan gemakkelijk over de bergen heen, maar Joseba heeft wat meer moeite en kachelt nog net met 30 km/uur en in de derde versnelling omhoog.
Onderweg stopten we bij een heleboel lokale bedrijfjes om te kijken welke producten ze produceren en wat de economie van Zuid-Vietnam drijft. Het land is hier zo vruchtbaar en het klimaat zo gunstig, dat veel gewassen wel drie keer per jaar geoogst worden! En werkelijk alles groeit hier in overvloed. De verscheidenheid is werkelijk waar ongelooflijk. We zagen bloemkool, sla, aardbeien, en aardappels, maar ook rijstvelden, peperplantages, cacaoplantages en bananenplantages. Ook rijstwijn speelt een grote rol. Bovendien vormen medicinale thee en andere traditionele geneesmiddelen een belangrijk aspect van de Vietnameze cultuur. Mr. Hiep heeft zijn westerse geneeskunde-opleiding nooit kunnen afmaken, omdat alleen Noord-Vietnamezen mochten blijven studeren nadat het Noorden de oorlog had gewonnen en de Amerikanen vertrokken waren. Maar hij kon ons ook veel uitleggen over de Chineze traditionele geneeswijzen en accupunctuur. Bij een van onze stops zagen we blauwe gember, een van de meest zeldzame soorten en zeer waardevol voor de productie van medicijnen.
Een zeer interessant bezoek was aan de zijde fabriek, een ambacht dat de Vietnamezen van de Chinezen hebben geleerd. We zagen de planten die de zijderupsen eten, de rupsen zelf, en de cocons. Deze worden dan gekookt en dan wordt er (op een niet zo heel veilige manier) garen van gesponnen. Via een Chinees ‘gekke-uitvinder-apparaat’ worden daar dan prachtige patronen van geweven.
Het belangrijkste product van de regio is koffie, en Vietnam is na Brazilie de grootste exporteur ter wereld. We hadden het genoegen om zowel het proces als het product te kunnen zien. Er zijn verschillende soorten koffiebonen, zoals Arabica of Mokka. Een luxe-product is de zogenaamde wezel-koffie. De wezels eten de koffiebonen, waarna het vel wordt verteerd in hun maag, het overgebleven binnenste deel wordt daarna schoongemaakt en gebrand tot koffie. Uiteraard hebben we beide zo een kop wezel-koffie geprobeerd. Het was zeer lekkere koffie, heel sterk van smaak, maar met een duidelijke vleug mokka. In ieder geval gaat deze in mijn koffie top vijf!
De nacht brachten we door in een dorp van de minderheidsgroep de H’mong aan het Lak meer. We sliepen daar in een traditioneel longhouse op hoge palen. De H’mong leven in een matriarchale samenleving, wat betekent dat de familie van de vrouw, runderen, kippen en varkens moet betalen aan de familie van de bruidegom. Ook is de vooringang van het huis alleen bedoeld voor vrouwen, maar de samenleving is dusdanig gemoderniseerd dat ook Kay hier gewoon gebruik van mocht maken. Het aantal ramen in een huis geeft aan hoeveel dochters het gezin heeft, en als er eentje trouwt dan gaat het raam dicht. De mensen in het dorp houden zich bezig met het verbouwen van rijst, vissen en veeteelt. Overal scharrelen biggetjes, kalfjes en kuikens rond, terwijl de vrouwen op het land werken en de mannen op het water. Een zeer bijzonder dorp dus. In de avond kregen we een feestmaaltijd voorgeschoteld, met rund, varken, kip, pompoensoep, groente, loempia’s en ga zo maar door. Ook genoten we van de bananen-rijstwijn, die continue werd bijgeschonken (om goed te slapen, zei Mr. Hiep). De rijstwijn met gedroogde banaan, smaakt verrassend veel als een zachte whiskey.
In de ochtend kwamen de olifanten! Nadat we hadden gezien dat de olifanten goed behandeld werden, niet zwaar beladen worden en weinig werken, besloten we een tocht over het meer per olifant te maken. Het was zo bijzonder en fantastisch mooi om de wereld vanaf zo een majestueus dier te zien! Ook het voeren van de olifanten was geweldig. Vanaf een platformpje mochten we een tros bananen geven. De slurf komt dan steeds omhoog, opzoek naar bananen en dan kun je een banaan aan het uiteinde van de slurf geven. Het was zo lief om te zien.
De route van die dag bracht ons via een grotendeels vlakke maar soms hobbelige route van 130 km op onze eindbestemming. We zagen dat de Vietnamezen ook het een en ander van de Nederlanders hebben geleerd, zo zagen we een kas vol met bloemen en een dam met daarachter een stuk landbouwgrond onder zee-niveau. Het meer dat hierdoor op een andere plek is ontstaan heeft nu een eigen floating village. Ook zagen we een stenenfabriek en een cashew-plantage.
Een ander hoogtepunt van de tour was ons bezoek aan een van de watervallen. Met veel geweld stort het water zich van een klif, maar achter de waterval wordt een deel gebroken door een groot rotsblok waaronder je van een heerlijke rugmassage onder de waterval kunt genieten. Ook was er een idyllisch helder poeltje omgeven door groene struiken, waar we na een glibberpartij over de stenen een verfrissende duik namen.
Op de weg naar Buon Ma Thuot zagen we het begin van de legendarische Ho Chi Minh Road en de oude brug die rijk is aan historie. Een ander indrukwekkend gezicht was een katholieke kerk, gebombardeerd door de Amerikanen. En toen was het dan tijd om afscheid te nemen van Mr. Hiep, wat we eigenlijk wel heel erg jammer vonden. In ons hotel kwamen we nog een aantal Easy Riders tegen, hoewel de meeste mensen achterop zitten en niet zelf rijden. Met Gabriel, Maureen en hun gids ‘Messi’ hebben we daarna gezellig gegeten en gepraat terwijl het bier opnieuw op magische wijze bleef verschijnen. Het was een hele toffe avond. Vandaag zouden we eigenlijk de 230 km naar Kon Tum afleggen, maar helaas heeft Kay wat darmproblemen, dus blijven we nog een nachtje in Buon Ma Thuot om op te knappen.
Dag lieverds,
Wat een indrukken weer! Jullie maken echt mooie en spannende avondturen mee. Wat moet dat geweldig zijn. Daar neem je een dagje darmproblemen op de koop toe.
Heel mooi dat jullie dit met ons delen en zo duidelijk kunnen weergeven.
Heel veel liefs,
Yvonne